Paulina Tomsia

Opis winien zawierać informację, które zachęcą czytającego człowieka by pojawił się na warsztacie. Wspaniale byłoby stworzyć taką treść. Nie mam jednak sposobności by opisać co wydarzy się podczas spotkania, jako że narracja zostanie nadana przez Was samych. Napiszę jedynie, byście zabrali ze sobą swoisty rodzaj bólu. Straty, odrzucenia, samotności, bólu pleców, brzucha. Spróbujemy wspólnie przyjrzeć się doświadczeniu psychicznego rozumienia cierpienia, które kształtuje naszą postawę. Będziemy mówić o bólu psychogennym, przyglądać mu się niczym narzędziu, wykonującym spiżowe ruchy decydujące o formie sklepień naszego ciała. Ciała wołającego o pomoc.

Charakter bólu. Personifikujemy dolegliwości, chcąc nadać im sens, zaznać trudnej przyjaźni, odurzyć się palącym doznaniem. Odrzucić lub zaakceptować, by następnie zaprosić do swojego życia, często na stałe. W końcu nie łatwo myśleć o nim jednobarwnie, bywa zróżnicowany, zupełnie nieprzewidywalny. Przychodzi nieproszony, zwykle na początku bywa tępy, drążący, ciągnący, uderzający a nawet uciskający, stwarza wrażenie punktowego kłucia, następnie nasila się, trwa. Ostatecznie jednak znika, zostawiając jedynie iluzję wygranej walki. Absurdalna potyczka z domem, którym jest ciało.